0
0
خرداد ۱۴۰۴ برای صنعت پتروشیمی ایران، ماهی پُرکار و رو به رشد بود. بسیاری از مجتمع‌های بزرگ مانند پتروشیمی جم، فناوران و بندر امام، با بهره‌برداری حداکثری از ظرفیت‌های موجود، تولید محصولات استراتژیک مانند متانول، اوره و پلی‌اتیلن را افزایش دادند. این رشد تولید، هم نیاز صنایع داخلی را پوشش داد و هم سهم ایران در بازارهای جهانی را تقویت کرد.
در این ماه، پروژه‌های نیمه‌تمام مانند واحد الفین پتروشیمی بوشهر، مراحل پایانی راه‌اندازی را طی می‌کردند. تأکید مدیران بر به‌کارگیری فناوری‌های بومی در این پروژه‌ها چشمگیر بود؛ از طراحی کاتالیست‌های ساخت داخل تا استفاده از نرم‌افزارهای مهندسی توسعه‌یافته توسط شرکت‌های دانش‌بنیان ایرانی. این رویکرد نه‌تنها هزینه‌ها را کاهش داد، بلکه وابستگی تاریخی به خارج را کمرنگ‌تر کرد. صادرات نیز روندی رو به بهبود داشت.
با تنوع‌بخشی به مقاصد صادراتی به‌ویژه در آسیای جنوب‌شرقی و آمریکای لاتین، درآمدهای ارزی این صنعت از نوسانات قیمت‌های جهانی کمی مصون‌تر شد. خرداد ۱۴۰۴ همچنین شاهد امضای قراردادهای جدیدی برای فروش محصولات با ارزش افزوده‌تر مانند کاتالیست‌ها و گریدهای خاص پلیمری بود.
الهه کریمی
