0
0
سرمقاله الهه کریمی ـ اردیبهشت ۱۴۰۴
صنعت پتروشیمی ایران در سال جاری در مرحله‌ای حساس از تحول قرار گرفته است. این صنعت که همواره به عنوان یکی از پایه‌های اصلی اقتصاد مقاومتی کشور شناخته شده، امروز با چالش‌ها و فرصت‌های بی‌سابقه‌ای مواجه است که نحوه مواجهه با آنها می‌تواند آینده آن را برای سال‌های آتی رقم بزند.
واقعیت این است که رشد کمّی صنعت در سال‌های اخیر با توسعه کیفی همراه نبوده است. در شرایطی که بازارهای جهانی به سرعت در حال تحول هستند، ما همچنان با چالش‌های ساختاری متعددی روبرو هستیم. وابستگی به فناوری‌های وارداتی، مصرف بالای منابع و انرژی، و عدم تنوع در تولید محصولات با ارزش افزوده بالا، همگی نشان‌دهنده ضرورت بازنگری در استراتژی‌های توسعه این صنعت است.
اما در کنار این چالش‌ها، فرصت‌های بی‌نظیری نیز پیش روی صنعت پتروشیمی کشور قرار دارد. تحولات اخیر در عرصه بین‌المللی امکان دسترسی به بازارهای جدید و فناوری‌های نوین را فراهم کرده است. سرمایه‌گذاری در تولیدات سازگار با محیط زیست، توسعه محصولات تخصصی و حرکت به سمت اقتصاد چرخشی می‌تواند نه تنها مشکلات فعلی را کاهش دهد، بلکه موقعیت جدیدی برای ایران در بازارهای جهانی ایجاد کند.
آینده صنعت پتروشیمی به تصمیماتی بستگی دارد که امروز گرفته می‌شود. آیا می‌توانیم با نگاهی نو به چالش‌ها، از تهدیدها فرصت بسازیم؟ آیا ظرفیت آن را داریم که با سرمایه‌گذاری در فناوری و نیروی انسانی متخصص، مسیر توسعه کیفی را در پیش بگیریم؟ پاسخ به این پرسش‌ها را عملکرد ما در ماه‌های آینده مشخص خواهد کرد.
صنعت پتروشیمی ایران در سال 1404 نیازمند عزمی ملی و برنامه‌ای راهبردی است. این صنعت با بهره‌گیری از تجربیات گذشته و با نگاهی به آینده می‌تواند نه تنها بر چالش‌های فعلی غلبه کند، بلکه جایگاه خود را در منطقه و جهان ارتقا بخشد. وقت آن است که با همتی جمعی و درک اهمیت استراتژیک این صنعت، گام‌های بلندی به سوی آینده‌ای روشن برداریم.
